Amalfi sahillerinde I. Positano

Sanat ve tarihle iç içe geçmiş şehirleri, ılıman havası, güzel yemekleri ve sıcak insanlarıyla İtalya'yı bir başka severim. Yıllardır gidip geliyorum nedense bir türlü Napoli'den aşağıya inmek nasip olmadı. Güney italya gezisine Amalfi kıyılarıyla başlamak güzel olacak. Amalfi keşifleri için sadece bir haftam var çünkü hemen ardından kuzeye, Puglia bölgesinin tarihi şehri Lecce ve onu takip eden güzel sahillere ayırmak istediğim 3 günüm kalıyor. Oğlum bir kaç seneye kadar iyicene kendini geliştirmiş olur, o zaman şoförlüğü ona bırakırız, şimdilik bana asistanlık yapmaya devam edecek. Napoli bileti çok pahalı, biz biraz geç kaldık, Roma'dan başlayacağız bu yolculuğa, bu da yolun epey uzayacağı anlamına geliyor. Yani ilk durağımız olan Positano'ya hava karardığında ulaşabileceğiz. Rezervasyonumu yaptığım otelleri Positano ve Maiori'den seçtim; her iki kasaba da oldukça farklı özelliklere sahip, niyetim Positano ve Maiori'yi üs yaparak "Costiera Amalfitana" Amalfi kıyılarını keşfetmek...
Turist kalabalıklarının çılgınlar gibi sahillere saldırdığı günlere çeyrek kaldı; keyifli bir yolculuk sonrasında Napoli'de kısa bir mola verdik. Bir saat içinde arabamız Amalfi sahilinin meşhur daracık yollarında uçurumların yanı başında ilerlerken ben de fotoğraf çekmeye çalışıyordum. (elbette hiç tavsiye etmiyorum cidden midem bulandı)  Hele bir de yağmur ve gök gürültüsü sürprizi çıkınca iki arabanın yan yana zor durduğu yollar bayağı bir stres yaşattı bize. Mümkün olan en küçük arabayı kiralamamıza rağmen uçurumlara santim yakınlıkta geçmemiz sinir bozucuydu.

Yavaş yavaş güneş batıyor. Ufukta sanki bir patlama olmuş, öyle dramatik öyle ender görülecek bir manzara... Amalfi sahillerinin bize ilk hediyesi! ancak öyle bir yoldayız ki kenara çekeyim keyfini çıkarayım diyemiyorsun, zaten bir konvoy şeklinde gittiğimiz için şipşak ne çekersen o!

Güneş battı hava hızla karardı. Amalfi ve Positano tabelalarını görmeye başlayalı çok oldu diyordum eşime, neredeyse kaçırıyormuşuz. Bir kaç dakika sonra arabamızı park etmemiz gereken büyük otoparka gelmiştik bile. Yol buradan sonra Positano'nun içlerine kıvrılan basamaklara bağlanıyor, otelimiz sahilde olduğu için bavullarımızı alıp yürüyeceğiz diye düşünüyoruz. Kısa bir sohbetle öğreniyoruz, biz otele yürüyeceğiz, golf arabalarıyla bavullar otellere taşınıyormuş, fazla ağırlığı olmayanlar bu hizmetten yararlanmasa da olur.

Dar sokakları aydınlatan dükkanlar ışıl ışıl...  Restoran kafe ve butikler birbiri ardına sıralanmış, tam aşağı indik derken bir merdiven diğerine bağlanıyor, bir avluda soluklanıp yeniden başlıyoruz. Böyle inmesi pek sorun değil de çıkarken zorlanacağım diye düşünüyorum. Kiliseyi gördüğümüzde son basamaklarda olduğumuzu anlıyorum, artık sahil yolundayız. Karanlıkla aram iyi değildir, yön duygumu bozar, iyi aydınlatılmamış yerlerde duramam, otelimize Madam Rosa'nın telefonda da söylediği üzere kilisenin solunda restoranların önünden geçen taş yolu takip ederek ulaşacağız. Ancak yürüdükçe lambalar seyrekleşiyor, tanımadığımız bir yerdeyiz, bir sürü bahçeli ev var, hangisi acaba derken bir restoran görünce rahatlıyorum, garson gülüyor ve işte tam yerindesiniz, yan binamız diyor.

La Caravella Residence , Positano 

La Caravella Positano ... sahile 100 adımdan az:) 

"La Caravella Residence " otelimizin adı. Üç katlı, balkonlarına sarmaşıklar ve begonviller dolanmış yazlık ev tarzı bir bina. Bahçe kapısından içeriye bakıyoruz, ne bir resepsiyon ne de bir zil, telefon ediyoruz yine, kapının birinden çıkıveriyor, madam Rosa çok kötü bir ingilizce ile hoş geldiniz diyor, erkeksi davranışlı minyon bir hanım, belli ki kendine münhasır bir tip, ofisi varmış ama bizi içeri almıyor, nazikçe soruyoruz siz mi sorumlusunuz buradan, gülüyor, hem müdür hem resepsiyon hepsi benim diyor, doğru hep birlikte odamıza gidiyoruz, istediğiniz şekilde 3 kişilik deniz gören oda, kartı verin şimdi çekip getireyim diyor, yani daha bavullarımız gelmeden ödemeyi yapacağız, bir gidiyor bir türlü gelmiyor, geldiğinde günlük wifi ücretinin 10 € olduğunu söyleyip  peşin ve nakit alması gerektiğini ekliyor, yol yorgunuyuz ve cidden sabrımızı zorluyor. O arada bavullarımız sağ salim gelince biraz rahatlıyor ve dışarı çıkıp bir şeyler yemeye karar veriyoruz.

L'Incanto Bar Ristorante Positano konumuyla gözden kaçmayacak bir mekan. Pizzadan deniz mahsullerine ne fazlası ne de eksiği olmayan sade bir menü, rahat atmosfer, iyi servis. Gecenin yıldızı ise harika bir "Insalata Caprese" tabağı oldu.

insalata caprese-   L'Incanto Bar Ristorante, Positano

Avrupa'nın pek çok ülkesinde restoranların kapandığı saatlerde İtalya'da servis devam eder, seviyorum bu rahatlığı. Kahvelerimizi içerken restoran sahibiyle sohbet ettik, bize en güzel yerde kalacaksınız, keyfini çıkarın, Rosa'yı dert etmeyin, aslında çok iyidir falan dedi. Aslında sonradan biz Rosa'yı çözdük ama wifi için kazıklamasına da engel olamadık. "Burası Positano, olay budur" yaklaşımıyla ertesi gün de karşılaştık, sakinliğimizi bozmadan bir şekilde hallettik.

Sabah saat 6 gibi inanılmaz bir yağmur ve gök gürültüsü ile uyanıp adeta yataktan fırladık. Fırtına denizin dalgalarını öyle bir kabartmış ki sanki zeminden 2 metre yükseklikteki balkonumuza kadar geliyordu. Biraz sonra şimşekler kesildi ve balkona çıktık. Ufukta uzaklarda hala bir yerlerde şimşekler çakıyordu.

Hava yavaş yavaş aydınlandı ve biz işte o zaman Positano'yu gördük. Görkemli kayaların tepesinden eteklerine kat kat sıralanmış pastel renklerde eski ama bakımlı evler... sarmaşıklar rengarenk çiçekler...  hemen önümüzden başlayan enine boyuna büyükçe bir sahil. Tekneler var denizde, daha çok küçük balıkçı tekneleri... zenginlerin tatil yeri olarak edindiği üne rağmen bizde olduğu gibi plajın açığında demirlemiş kocaman yatlar yok.

"Spiaggia Grande"  Positano 

"Spiaggia grande" Positano

Pastel renklerdeki eski ama bakımlı evlerin balkonlarında sarmaşıklar, rengarenk çiçekler...  sahilde durup Positano'yu seyrederken o dik kayaları nasıl oymuşlar yüzlerce evi nasıl inşa etmişler merak ettim.

Hemen giyinip yürüyüşe çıktık, aydınlık haliyle otelimizi de Positano'yu çok beğendim. Konumumuz harika, binanın önünde küçük bir bahçe, ardında uzun yürüyüş yolu, sonrası  "Spiaggia Grande" yani enine boyuna plaj...

Havanın açacağı yok, sıcak olmasına sıcak ama güneş bulutlardan fırsat bulup kendini gösterebilse daha mutlu olurduk. Güneşlenmeyeceğimize göre biraz yüzüp çıkarız dedik. Su biraz soğuk ama temiz. Sahil ince çakıllı. Positano Amalfi kıyısının en popüler kasabası olabilir ama en güzel plajının burası olmadığını tahmin etmek zor değil.

Hava kararmadan biraz keşif yapmak gerek, gece hızlıca indiğimiz dar merdivenler serin avlulara açılıyor. Yukarı çıktıkça kafe restoran ve dükkanlar birbiri ardınca sıralanıyor. İpekli şık gece elbiselerinden tasarım mücevherlere lüks alışverişin adresleri meraklısını bekliyor.  Aynı zamanda günlük deri sandaletlerin, tiril tiril yazlık elbiselerin satıldığı ehven fiyatlı yerler de dikkatimizi çekiyor. Hediyelik eşyalar ise envai çeşit... deniz temalı yazlık çantalar, hasır şapkalar limon ve lavantalı sabunlar "limoncello" limon likörü vs.  Bazıları oldukça yaratıcı şeyler, buraya özgü... bazıları bildiğimiz italya hediyelerinden...

Keten bir plaj çantası ile yetiniyorum, önümüzde on gün daha var ve lüzumsuz alışverişler yapmak istemiyorum. Dünkü hızlı akşam yemeğinden sonra ikinci gecemizde farklı özel bir yer bulmalıyız, sahile tepeden bakan restoranlar pek popüler ama uzun yürüyüşüm sırasında buraya gelmeliyim dedirten bir yer bulamadım. Zaten sahilden pek uzaklaşmak istemiyorum, dalgaların sesine kulak vererek keyifle yenecek güzel bir akşam yemeği için "Ristorante Buca di Bacco" hiç fena değil.

Restoran hızla doluyor, konumu harika, müthiş bir günbatımıyla keyfimiz ikiye katlanıyor, müşterilerin çoğu turist, aslında rezervasyon gerekli ama bu seferlik geri çevirmediler, el yapımı makarnalar falan daha bir iddialı bir yer, fiyatlar yüksek, tahmin ettiğim gibi.

Amalfi sahilleri ve Positano uzun yıllardan beri parlak bir keyif ve lüks seyahat rotası olmuş, günümüz ziyaretçileri ise artık eskisi gibi homojen değil, Positano için "dolce vita" az çok hala geçerli olsa da eski "crème de la crème"  kaymak tabaka müdavimleri ve şaşalı yaşantısı kalmamış. Sabah yürüyüşümden dönerken tur otobüslerinden inen telaşlı turistler rahat sandaletleri ve spor giyimleriyle merdivenleri doldurmuştu. Her hangi bir İtalyan sahil beldesinde olduğu gibi.

Positano'nun tarihine bakarsak, Napoli krallığına bağlı bir balıkçı kasabası olduğu dönemde bile kendine özgü zarif mimarisiyle  dikkat çekiyormuş. 19.yüzyılın ortalarında Amerikalı ünlü yazar John Steinbeck Amalfi kıyıları ve özellikle Positano'nun ülkesinde de tanınmasını sağlamış. Kısa zamanda yazar, ressam ve artistlerin gözdesi olan Positano, 2. Dünya savaşına kadar popüler bir rota haline gelmiş. Savaştan sonra ise kısa sürede eski cazibesini tekrar yakalamış. 1951 yılında muhteşem konumuyla iddialı bir otel olan "La Sirenuse" açılmış. Uzun zamandır varlığını sürdüren meşhur "Palazzo Murat" ile birlikte zengin ve ünlü konuklarını ağırlamaya devam etmişler. Klasik ve şık "Palazzo" tarzı oteller günümüzde eskisi kadar olmasa da Positano ve tüm Amalfi sahillerinin yıldızları olmaya devam ediyorlar.

ilk andan itibaren şıklık... Palazzo Murat 

adet olduğu üzere giriş katı restoran, diğer katlar residence... Positano 

Positano aşağı ve yukarı tek bir yolun çevresinde, merdivenler teraslar ve küçük meydanlar ile örülmüş, sarmaşıkların, begonvillerin ve saksı saksı çiçeklerin egemenliğinde güzelliğini biraz da insan eline borçlu. Aslında o yokuşlar ve inişler çıkışlar olmasa pek de büyük bir yer değil. Evlerin ve binaların önemli bir yüzdesi residence, otel ya da turizm bağlantılı bir iş yeri. Haziran ayında başlayan sezon Ekim sonuna kadar devam ediyor. Temmuz ve Ağustos kaçınılması gereken yüksek sezon. Eylülün ikinci yarısı en güzel dönem.

Positano güzel mi güzel... romantik günbatımları, Tiren denizinin parlak mavisi ve hiç de fena olmayan bir plaj, şık butikler ve kocaman teraslı klasik oteller, begonvillerle sarılmış balkonlar, taptaze balıklar ve kabuklular,  "mozzarella di Bufala" ve "insalata Caprese" ve elbette "limoncello". Günübirlik bir ziyaret, bir kaç günlük tatil ya da Amalfi sahilleri gezisinde manzaralı bir yemek molası. Hepsi ayrı bir keyif.

 

Adresler. Bilgiler. 

La Caravella  Residence Via Rampa Teglia, 23 089.9875586  info@lacaravellapositano.com
 ( Muhteşem konum, aileler için ideal, geniş ve tertemiz odalar, kahvaltı yok, ocak ve mini buzdolabı bulunuyor, wifi ücretli )

L'Incanto Bar Restoranti Positano  Via Marina, 4   089.811177 (beach bar atmosferinde rahat bir mekan, temel italyan menüsü)

Ristorante Buca di Bacco Via Rampa Teglia, 4  089.875699  bucadibacco.it (restoranla aynı adlı otelde konaklayanlara %10 indirim) (harika manzara ve güzel servis, fiyatlar orta üstü)

Nasıl Ulaşılır? Napoli'den ilk önce A3 ve sonra S.S 163 "Costiera Amalfitana" ( hafta sonları dar yollarda trafik sıkışıklığı ) (S.S.163 Sorrento'da başlayıp tüm Amalfi sahili kasabaları boyunca devam ederek Salerno'da son buluyor.)

En yakın havaalanı:  Napoli Capodichino havaalanı. THY haftanın her günü İstanbul Atatürk havaalanından Napoli'ye uçuyor.